Yapılandırmacı Tasarıma Yapılan Eleştiriler

Diğer öğretim kuramları gibi yapılandırmacı kuram da bütün öğretimsel sorunları çözecek yegane ilaç değildir. Uygulamada bir takım sınırlılıklar ve sorunlar bulunmaktadır. Bir takım yapılan eleştiriler, bu yaklaşımın gelişi­mini daha tutarlı ve mantıklı hale getirecektir.

            Davranışsal amaçların daha önceden saptanmamış olması, bu kuramın etkililiğini ve verimliliğini sorgulamaya götürmektedir. Ayrıca, öğrencilerin giriş davranışlarına ilginin azlığı da öğrencinin ne bilmesi gerektiği konusunda tartışmaları gündeme getirmektedir.

Yine, değerlendirme, yapılandırmacı öğrenme çevrelerinde sorun ola­bilmektedir. Değerlendirmenin neye göre ve kime göre yapılması gerektiği açık olmadığından, değerlendirme sonuçlarını karşılaştırmak güç olabilmek­tedir.

Sonuç olarak yapılandırmacı öğretimsel yaklaşımlara yöneltilen eleştiri­ler, geliştirilmesinin pahalı olması, teknoloji gerektirmesi ve değerlendirme­sinin zor olması konularında yoğunlaşmaktadır. Bu yapılan eleştiriler, öğre­tim tasarımını gerçekleştirmenin zor olduğuna yöneliktir (Gürol ve Demirli, 2004).

Yapılandırmacılığın gelişimine ve ana düşüncelerine bakıldığında, öğrenme-öğretme süreçlerinde köklü değişikliklere gidilmesi gerektiği görül­mektedir. Ancak, bunu yaparken de çok dikkatli olunmalıdır. Çünkü çok rahatlıkla yapılandırmacı öğretim ortamları yerine, kaotik öğretim ortamla­rına kayabilir. Bu olasılığa önlem olarak, uygulamadan önce yapılandırmacı- lık iyi anlaşılmalıdır. Öte yandan, yapılandırmacılık ne kadar iyi anlaşılırsa anlaşılsın ve bu ko­nuda ne kadar kararlı hareket edilirse edilsin, yapılandırmacı öğrenmelerin gerçekleştirilememe olasılığı da vardır. Çünkü yapılandırmacılık; öğrencinin nasıl öğrendiğini açıklar, öğretimin nasıl yapılacağını açıklamaz. Etkin öğ­renme yöntemleri bu gereksinimi karşılamakta, yapılandırmacı düşüncelerin sınıf ortamında uygulanmasını olanaklı kılmaktadır (Açıkgöz, 2004: 67).

Hangi öğrenme yaklaşımı olursa olsun, bunu kullanacak öğreticinin geçmiş eğitim yaşantısı, yetiştiği toplumun kültürel değerleri ve toplumsal ilişkiler dokusu, öğreticinin kullanacağı öğretim yönteminin seçiminde ve uygulama biçiminde önemli rol oynamaktadır.